Quran deyir ki, namazı ələ salıb, məsxərə etmək, münafiqlərin işidir.


Vüsal Məmmədov, jurnalist, ateizmi müdafiə edən,
Dini, elmlə qarşı-qarşıya qoyan,
Zaman-zaman, namaz qılanları məsxərə edən,
Vaxti ilə qatı əhkamçı olub, ateistlərə nifrət edən,
Vəhyi inkar edərək, Quranın Allah tərəfindən gəlmədiyini iddia edən,
Quranın oxunuşundan narahat olan, əzab çəkən və hətta bezən,
Vaxtı ilə Hənəfi məzhəbinin guya davamçısı olan,
Qiyamət gününün əzabından zərrə qədər qorxmadığını dildə iddia edən,
Elmi səviyyəsi Lut gölünün ətrafından daha da aşağı olan,
Darvinin çökmüş və məhv olmuş nəzəriyyəsini zaman-zaman diriltməyə çalışan,
Elşad Miriyə “dostum” deyərək müraciət edən və s.

Bütün bunları Vüsal Məmmədovun müsahibələrindən cəm etmişik. Başqa sözlə, bu deyilənləri elə özü etiraf edir və böyük iftixarla danışır. Biz sadəcə onlara işarə etdik.
Və,  yenə də namazı və namaz qılanları məsxərə etdi.

Atesit, Vüsal Məmmədov: “Namaz qılanlar bilirlər: lap axırda çiynində oturan mələklərə salam verməlisən. Təsəvvür elə: yekə bir bir adam oturub, gözucu sağ və sol çiyinlərinə baxaraq, oradakı mələklərlə salamlaşır. Yəni ciddi şəkildə inanır ki, çiynində mələk oturub! Bu, artıq, cəhalət də deyil, bunun adı şizofreniyadır. Elmi dildə buna "Reallıqda mövcud olmayan zoomorfik canlılarla xəyali ünsiyyət şəklində hallüsinasiya" deyirlər. Mənə inanmayan varsa, psixiatrlardan soruşun, sizə izah edər”.

Əgər bir nəfər həqiqəti görmək istəməsə, hətta ən Allahın peyğəmbəri də onu hidayət edə bilməz. Çünki, o, həqiqəti eşitmək, görmək və qəbul etmək istəmir. Bəndəçilik nişanəsi sayılan namazın məsxərə olunması yeni bir addım deyil, İslam düşmənləri əsrlər öncə də namaza və namaz qılanlara məsxərə etmişlər. Quran, bu həqiqəti belə çatdırır: “Siz (bir-birinizi) namaza çağırdığınız zaman onlar onu oyun-oyuncaq sayarlar. Bu, onların anlamaz bir tayfa olmalarındandır.” (Maidə 58)
Deməli, namazı ələ-salıb məsxərə etmək, həmin şəxslərin düşüncəsizliyndən irəli gəlir. Bu ayənin təfsirinə, nazil olma səbəblərinə baxdıqda məlum olur ki, ayə, həm də iki münafiq barəsində nazil olub. Təfisirlərdə (Təfsirul-Kəbir, Məcməul-Bəyan) qeyd olunur ki, zahirən müsəlman olmuş iki münafiq namaz qılanları ələ salır, məsxərə edirdilər. Daha sonra Allah bu ayəni nazil etdi.  
Odur ki, belə şəxsləri müasir zamanda da gördükdə bu ayələri xatırlayın və tarixə nəzər salın. Yəqin bilin ki, bu kimilər dini məsxərə etməklə, onu aradan apara bilməzlər.
“Onlar Allahın nurunu (islam dinini) öz ağızları (öz iftiraları və şər sözləri) ilə söndürmək istəyirlər. Allah isə – kafirlərin xoşuna gəlməsə də, öz nurunu (dinini) tamamlayacaqdır”. (Saff 8)

Mahir Şəkərov – İlahiyyatçı, araşdırmaçı.




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Müəllimə hörmət, Allaha və Onun Rəsuluna (s) hörmətdir

"Radikal və Radikalizm." - Elmi terminin faciəli aqibəti

Dünyasını dəyişənlərə ağlamaq və onlara yas saxlamaq olarmı? (Quran, hədis, tarix)