Elmi-tədqiqatlar

İslam dininin bayramlarla bağlı mövqeyi bundan ibarətdir ki,həmin bayramlar:  1. İslamın ana prinsipləri ilə ziddiyyət təşkil etməsin. 2. Yad mədəniyyətin təbliği sayılmasın. 3. Qeyri-İslami dinlərdə olan atributlar simvollar özünü orada göstərməsin. Əgər qeyd olunan bu üç hal bayramlarda özünü göstərməsə insanlar onları qeyd etməkdə azaddır. Dini mənbələrimizdə Yeni ili, Novruzu və bu qəbildən olan bayramları qadağan edən bircə kəlmə belə yoxdur. Dinimizin gözəl yönlərindən biri də yayıldığı coğrafiyalarda mədəniyyətləri assimlasiyaya uğratmamasıdır. Hər hansı bir bayramda fəsad yaxud fəsada aparan yollar varsa onları fəsaddan təmizləyib insanların ixtiyarında qoymaq lazımdır. Bayramlarla mübarizə aparanlar bəzi radikal düşüncəli insanlardır ki, onların İslamda payı yoxdur və söylədikləri fikir İslam camiəsinin fikri kimi tanınmır. Bir daha qeyd edirəm ki, bayramlarda meyar onun adı, yaxud ilk öncə haradan gəldiyi deyil. Əsas meyar o bayramın zamanımızda hansı məqsədlə qe

Quran və hədis Peyğəmbərin (s) İslam ümmətinə miras qoyduğu iki əzəmətli və qiymətli əmanətidir. Quran xalis və barəsində şübhə olmayan pak və müqəddəs kəlamlardır ki Allah Rəsuluna (s) nazil olmuşdur. İkinci əmanət olan hədis isə zamanla təhriflərə məruz qaldı. Tarixin qaranlıq səhifələrinə gömülənlər dünya mənafeylərinə görə müəyyən zamanlarda hədislər qondarmış, yaxud hədisin mətnini bu və ya digər şəkildə dəyiş dir mişlər. Bəzən isə insanların dillərində məşhur kəlama çevrilən kəlamlar təhrif məqsədi olmadan hədis olaraq bilinmişdir. Bəzən isə hədislər el arasında atalar sözü kimi bilinmişdir. Amma həqiqətdə o sözlər ya Quran ayəsi ya da hədis olmuşdur. Belə olduqda bizi bu qarışıqlıqdan elmi şəkildə aydınlığa qovuşduran elm əhlinə, mühəddislərə ehtiyac duyulur. Əks halda insanlar hədislərlə adi kəlamları qarışıq salar ya da bə z i fürsətçilər keçmişdə olduğu kimi hədislər uyduracaqlar. Elə isə hədis araşdırılarkən nələrə diqqət etməliyik? Hədisləri mətnini araşdırarkən di

Bir gün İsa (ə) öz həvariləri ilə yol gedərkən, ölmüş bir it cəsədi ilə rastlaşırlar. Həvarilərdən bəziləri   ölmüş   itin cəsədinin üfünətli qoxusundan, bəziləri onun   xəstəlik mənbəyi olmasından və bu kimi   iradları bildirərkən, Həzrət İsa (ə) buyurur: “Onun nə gözəl dişləri vardır.” Həvarilər bu sözü eşidəndə bir anlıq fikrə dalır və etdikləri səhvin fərqinə varırlar. Onlar anlayırlar ki, bu mənzərə qarşısında onlar imtahan olundular... Bu ibrətamiz hadisə ilə sözümüzə başlamağımız heç də əbəs deyildir. Bəli hamı görən gözə malikdir, hamı baxır, görür...   Maraqlıdır görəsən biz, Allahın “gör” dediyi yerdən görür və Allahın “bax” dediyi yerdən baxırıq?! Bir hadisə ilə qarşılaşdıqda hansı mövqeni nümayiş etdiririk? Görəsən hadisələr qarşısında baxışlarımız Allah deyəni edir ya nəfsimiz istəyəni?! Bu məsələ olduqca mühum məsələdir. Əgər insan özü bu məsələ haqqında düşünüb, özünü islah etməsə hətta həvarilər kimi, daim İsanın (ə) ətrafında olsa da   bu məsələni tam şə

Peyğəmbər (s) mövludu əhli sünnə mənbələrində Rəsulullahdan (s) həftənin birinci (bazar ertəsi) günü oruc tutması və bunun səbəbi soruşulduqda; “Mən bu gün anadan olmuşam” deyə cavab vermişdir. Peyğəmbərin (s) dünyaya gəlişi münasibətilə babası Əbdulmüttəlib dəvələr, inəklər kəsib xalqa yedirtməsini oğlu Əbu Talibə əmr etmişdir. Peyğəmbərin (s) əmisi Əbu Ləhəb onun düyaya gəldikdə bu müjdəni kənizi Süveybə ona çatdırmışdır. Əbu Ləhəb bu gözəl xəbəri Süveybədən eşidincə onu azad etmişdir. Tarixin yazdığına görə Süveybə də Allah Rəsulunun süd analarından bir olmuşdur. Daha sonra Əbu Ləhəb peyğəmbərlə (s) düşmənçlik mövqeyində durmuşdur. Əbu Ləhəb öldükdən sonra Hz. Abbas onu yuxusunda görmüş və Əbu Ləhəb peyğəmbərə (s) xatir etdiyi həmin əmələ görə əzabının yüngülləşdiyini etiraf etmişdir. Həmin rəvayəti təfərrüatı ilə bir çox əhli sünnə və şiə mənbələri qeyd etmişlər. Əhli sünnə alimi Qəstəlani “Məvahibul-Ləduniyyə bil minəhil Muhəmmədiyyə” əsərində yazır: “Əbu Ləhəbin kən